9.sınıfta Fransızca, Fransızca Kompozisyondan sınıfta kalmıştım. Lise diploması için önümde hala 4 koca yıl vardı. Para kazanmak zorundaydım. Önümde iki yol vardı. Ya 9.sınıfı bir daha okuyacaktım ya da Galatasaray Lisesini terk edip normal bir lisede Fransızca kompozisyon dersi olmadığından tek dersten sınıf geçip direk olarak lise 2 den tahsil hayatıma devam edecektim. İki sene sonra da liseyi bitirmiş olacaktım . Bir an önce hayata atılmak kendi ayaklarım üzerinde durmak istiyordum Karar vermek için fazla zamanım yoktu.

Kâğıdı kalemi aldım Galatasaray Lisesinden çıkmamı isteyen yazıyı yazdıktan sonra rahmetli pederimin imzasını attım ve doğru Yaşar beyin bürosuna yollandım. Çok sevdiğim lisemden ayrılmıştım. Ne arkadaşlarımın ne annemin ne de babamın haberi vardı. Kararımdan emindim. Ama yinede fikirlerine saygı duyduğum bir büyüğümle bunu paylaşmak ihtiyacı duydum. Ve Feruhzat Hocanın telefonunu buldum.

- Hocam merhaba ben 1699 Taceddin Köseoğlu
- Merhaba
- Hocam müsait bir zamanınızda sizle görüşmek istiyorum
- Ben bu hafta okula gelmeyeceğim istersen yarın sabah saat 10 da bana gel.
Deyip ev adresini vermişti.

Ferruhzat Hocanın Kızıltoprak’ taki evinde onun yaptığı Türk kahvesini yudumlarken ben de Peder in imzasını taklit edip liseden ayrıldığımı ve Erenkoy de oturduğumuzdan mecburen (kara mizah gibi) Fenerbahçe lisesine gideceğimi anlatmıştım.

Gitme zamanı geldiğinde kapıda ;

- ‘’Oğlum aldığın karara saygı duyuyorum ama benim gönlüm seni Galatasaray Lisesi mezunu olarak görmek ister’’ demişti.

Ferruhzat Hocanın evinden, Fenerbahce Lisesine yürüdüm. Hayatımın en zor atılan adımlarıydı. Ana binanın arkasındaki kayıt bürosunu sora sora bulmuş müdür muavini x’in odasına girmiştim
- Merhaba
- Buyurun
- Kayıt yaptırmak istiyorum.
Beni şöyle tepeden tırnağa süzüp

- Sen talebe misin?

Onun anladığı cinsten bir talebe değildim.Bir neden arayan beynim bunu fırsat bildi. Ağzımdan tek kelime çıktı ben odadan koşar adım ayrılmadan önce.
- Hayır

Hayatımın en güzel ‘’HAYIR’’ı.
Hafiflemiştim.
Dolmuş, vapur, dolmuş
Uzun bir yolculuk.
Yaşar Bey’in bürosu.
Zarfı masasının üzerine bıraktım, hiçbir şey söylemeden.
Anlamıştı.
Galatasaray Lisesine ilk kaydımı annem babam yaptırmıştı.
İkincisini ise ben özgür irademle.

Yıllar yılları kovaladı.

Diploma günü, Tevfik Fikret’teyiz.
1699 Taceddin Köseoğlu.
Koşar adım sahnedeyim. Diplomamı alıyorum …Tebrikler….

Ve Ferruhzat Hoca karşımda
Gözleri taaa gözlerimin derinlerinde o günü arar gibiydi. Aynen benimkiler gibi.

‘’Başardık değil mi oğlum’’

Sarılmışız birbirimize,
Oda ağlıyor ben de.

‘Hocam nur içinde yat.

Taceddin Köseoğlu